En sevdiklerim ya da en yakınlarım dediğimiz kişiler şiddetle birlikte en çok uzaklaşmak istediğimiz kişilere dönüşebilir. Çünkü şiddetin her türlüsünün içinde sağlıklı bir sevgi bağının olmadığını iliklerimize kadar hissederiz. En çokta bedenimize atılan tokatları, yumrukları, saldırıları fark ederiz ve onları kapatmamız için uğraşır dururuz. Morluklar, yaralar, kızarıklar, izler aman görünmesin hemen geçsin diye sürülmedik krem, kapatıcı kalmaz. Fiziksel şiddette bedenimizin acısını doğrudan hisseder, net bir şekilde bedenimizde ki tahribatı görürüz. Böylece fiziksel şiddete uğradığımızda bunu anlamakta zor olmaz. 
Peki ya ruhumuza atılan tokatları, duygularımızın görmezden gelinişini, hakarete alıştırılan yanımızı, suçlanan benliğimizi, kendimize küstürülen kişiliğimizi, yok sayılışlarımızı, fikirlerimizin ve davranışlarımızın aşağılanışıyla, sevgiden esirgenişimizle, her adımımızın eleştirilişiyle açılan onlarca yaraların; şiddetin en sık yaşanılan ve en az farkında olunan türü olan Psikolojik Şiddetin ne kadar farkındayız? Ruhumuza yapılan saldırılar ne kadar bedenimizde morluklara, kızarıklara dönüşmese de içimizde açılan derin yaraları fark edebilmek biraz zaman alabiliyor. Fiziksel şiddete oranla, uğranılan psikolojik şiddeti anlamakta bazen güçlük çekebilir ya da bu durumun sık yaşanmasından ötürü normalize edilebilir ve Psikolojik şiddeti fark etmek yerine; kendimizi suçlamaya devam edebiliriz. Bu yüzden araştırmalara göre de, psikolojik şiddetin yaralarını sarmak fiziksel şiddete göre daha zordur.
Psikolojik şiddette, her türlü eleştiri, aşağılama, suçlama, ayıplanma, yargılanma, zorbalık ve tehdit davranışlarını kapsayan çok geniş bir ağ vardır. Bu ağ unutamadığınız çocukken size annenizin kızgın bakışından, babanızın bir kere bile size sarılmayışından, iş yerinizde başarısızsın etiketinden, ilişkilerinizde utandırılmanız, duygularınızla alay edilmesine kadar birçok noktayı kapsar. Psikolojik şiddet esirgenmekle yakından ilgilidir. Sevgiden, onaydan, kabulden, saygıdan hep bir esirgeme ve ötelenme barındırır. Hata bulmaktan, yanlış aramaktan, iğnelemekten, eleştirmekten, ezmekten beslenir. Hayatımızda her karşılaştığımız kişinin bu davranış ve imaları yapması bazen umurumuzda olmazken; en sevdiklerimiz tarafından bu durumları yaşamak psikolojik şiddeti oluşturur. Annemizin, babamızın, öğretmenimizin, arkadaşımızın, sevgilimizin, eşimizin bu olumsuz ve tekrar eden itamları, esirgenen değer ve onaylanmamayı içeren çoğu şey psikolojik şiddettir. Bu çoğu şey bazen unutamadığımız bir mimikte olabilir, sözler de, hareketler de olabilir. 
Ruhumuza atılan bu tokatların etkileri bize özgüvenimizi, değerliliğimizi, yeterliliğimizi, sevilmeye layık oluşumuzu, güçlüğümüzü, önemimizi kendimize sorgulatır. Sürekli hissedilen suçluluk duygusu, başarısızlık hissi ve sevgisizlik içten içe bunu hak ettiğimizi fısıldar. Bunlara inandığımızda ise uğranılan Psikolojik Şiddetin farkında olmak yerine, normalize edip kendimizde hata aramaya başlarız. Oysa psikolojik şiddette ilk bilmemiz gereken şey; şiddetin her türlüsünde; gerekçe ne olursa olsun yanlışı doğru yapmaya yetmez. Şiddet yanlış bir eylemdir ve şiddetinin nedeni niçini yoktur.
Şiddetin hiçbir türlüsünü hak edilmez ve hak görülmez. Hata yapmanız, aşağılanmanıza değil, kendinize geliştirmenize fırsattır. Yok sayılışlar, esirgenen sevgiler, görmezden gelişler, eleştirilen duygular sizin en değerli ihtiyaçlarınızdır. İhtiyaçlar karşılanmak içindir, köreltilmek için değil. Psikolojik şiddete dur demek için öncelikle psikolojik şiddete uğradığımızı fark etmemiz gereklidir. Sonrasında ise bunu her ailede olur bunlar, her ilişkide yaşanabilir ya da sinirli anına denk gelmiştir, canı sıkkındır gibi kalıplarla açıklamak yerine bu tutumlardan vazgeçerek bilinçli hareket etmemiz gerekmektir. Bu hareket ise göz yumarak, susarak değil, önce kendi iç sesimize kulak vererek çözüm aramaktan geçer.
Unutmayın ki, siz çok değerlisiniz, sevilmek, onaylanmak, kabul edilmek en büyük haklarınızdan, daha mutlu bir yaşam her zaman mümkün. Psikolojik şiddetle başa çıkmakta zorluk çekiyorsanız uzmanlara başvurmak ve destek almaktan çekinmeyin. Şiddetin her türlüsünü kabul etmeyin. Sağlıklı ilişkiler, sağlıklı sevgiyle inşaa edilir. Psikolojik şiddete uğratıldığınızı fark ettiğinizde, buna sessiz kalmak yerine, siz de dur diyebilirsiniz.